Hymn Harcerski

Wszystko, co nasze, Polsce oddamy,
w niej tylko życie, więc idziem żyć.
Świty się bielą, otwórzmy bramy,
rozkaz wydany: Wstań! W słońce idź !

Ramię pręż, słabość krusz,
ducha tęż, ojzyźnie miłej służ !
Na jej zew, w bój czy w trud,
pójdzie rad harcerzy polskich ród,
harcerzy polskich ród.

Słowa wiersza autorstwa Ignacego Kozielewskiego (zamieszczone w pierwszym numerze Lwowskiego czasopisma "Skaut" z 15 października 1911r.) uzupełniła refrenem Olga Drahonowska, adaptując je jednocześnie do melodii pieśni "Na Barykady". Tekst i nuty powstałej w ten sposób pieśni "Wszystko, co nasze" zostały opublikowane w "Skaucie" jesienią 1912r.

Pozdrowienie "Czuwaj"

Nasze pozdrowienie pochodzi z czasów rycerskich, kiedy podczas nocnej służby strażnicy na murach miejskich nawoływali sie w ten sposób. Dziś przypomina nam,  że zawsze powinniśmy być gotowi do działania, pracy dla innych i pracy nad sobą. Tradycyjnie wymawiamy je, akcentując przeciągle pierwszą sylabę.
W 1910r. zawołanie "Czuwaj" było hasłem zlotu Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", który został zorganizowany w 500-lecie bitwy grunwaldzkiej. Do harcerstwa wprowadziła je w 1912r. Olga Drahonowska. Używały go najpierw członkinie III Lwowskiej Żeńskiej Drużyny im. Emilii Plater, której była drużynową. Pozdrowienie "czuwaj" już prawie od stu lat harcerki i harcerze wymieniają przy powitaniu i pożegnaniu. Forma, w jakiej zwracamy sie do siebie: "druhno", "druhu" -  również ma swoje źródło w rycerskiej tradycji.