Oznaczenia funkcji

Funkcje pełnione w ZHP oznaczają sznury służbowe, a także umieszczane na nich suwaki lub węzły.
Oznaczenia funkcji w drużynach i szczepach:

Szeregowy – sznur szary spod ramienia
Funkcyjny zastępu – sznur szary spod ramienia z brązowym suwakiem
Zastępowy – sznur brązowy spod ramienia
Funkcyjny drużyny – sznur funkcji podstawowej z zielonym suwakiem
Przyboczny – sznur zielony spod ramienia
Funkcyjny szczepu - sznur funkcji podstawowej z granatowym suwakiem
Drużynowy – sznur granatowy spod ramienia
Zastępca Komendanta Szczepu – granatowy z ramienia lub sznur granatowy z ramienia z dwoma granatowymi suwakami
Komendant Szczepu - sznur granatowy poczwórnie pleciony z ramienia Funkcyjny Związku Drużyn – sznur pełnionej funkcji podstawowej z granatowo-srebrnym suwakiem, noszony spod ramienia
Zastępca Komendanta Związku Drużyn – sznur granatowo-srebrny, noszony z ramienia z dwoma węzłami lub dwoma granatowo-srebrnymi suwakami
Komendant Związku Drużyn – sznur granatowo-srebrny, poczwórnie pleciony, noszony z ramienia Przewodniczący Kręgu Instruktorskiego – sznur biało-granatowy spod ramienia

Już jutro oznaczenia funkcji w hufcach i chorągwiach.

Znaki służby

 

Znaki służby przygotowywują wędrowniczki i wędrowników do podjęcia stałej służby i uczą pracy w zespole, pozwalając poznać różne dzziedziny, w których wędrownicy mogą pełnić służbę na rzecz organizacji i społeczeńswa. Znak służby zdobywa zespół, a każdy członek zespołu podejmuje w ramach tego zadania, które mogą również znaleźć sie w jego indywidualnej próbie na stopień. Zespół wybiera interesujący go znak służby i opracowywuje plan jego zdobywania. Zadania należy wykonać w okresie nie dłuższym niż rok. Pomocne w ułożeniu planu mogą być propozycje zawarte w programie danego znaku służby, zatwierdzonym przez Główną Kwaterę ZHP.
Zdobycie znaku służby poświadcza metalowa odznaka z odpowiednim symbolem, noszona nad prawą kieszeia munduru. Główna Kwatera ZHP opracowała i przyjęła następujące programy znaków służb:
- znak sułżby kulturze
- znak służby dziecku
- znak służby nauce
- znak służby zdrowiu
- znak służby gospodarce
- znak słuzby pamięci
- znak służby przyjaźni
- znak służby przyrodzie
- znak służby turystyce
- znak służby wspólnocie lokalnej

　

Dodatkowe informacje

　
OZANACZENIE PROJEKTU STARSZOHARCERSKIEGO
Harcerki starsze i harcerze starsi mogą nosić na prawym rekawie munduru naszywkę o wym. 2 cm x 7 cm, w barwach drużyny, na której każdy zralizowany projekt oznacza się pionowym paskiem w doolnym kolorze.

OZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI DO DRUŻNY SPECJALNOŚCIOWEJ
Przynależność do drużyny specjalnościowejlub harcerskiego klubu specjalnosciowego oznacza owalna plakietka noszona na prawym rękawie munduru, nad sprawnościami.

OZNAKA WYJEŻDŻAJĄCYCH ZA GRANICĘ
Podczas wyjazdów za granicę harcerki i harcerze noszą na lewym rękawie munduru godło Rzeczpospolitej Polski - orła białego w koronie na czerwonej tarczy z napisem "Polska". Mogą też nosić czerwoną chustę z białym obszyciem oraz wyhaftowanym godłem RP.

OZNAKA ŚRODOWISKA
Plakietki drużyn, szczepu, hufcu lub chorągwi nosi sie na lewym rękawie, 3-5 cm poniżej jego wszycia. Na lewym rękawie munduru, w połowie ramienia, można też naszyć herb miasta - siedziby drużyny, hufca, choragwi.

ODZNACZENIA I ORDERY
Przy mundurze harcerskim nosi sie tylko ordery i odznaczenia państwowe, wojskowe i harcerskie. Umieszcza się je nad lewą kieszenią munduru, pod Krzyżem Harcerskim. Można je nosić w czasie uroczystości państwowych i harcerskich. Na co dzień nosi się baretki odznaczeń.
Harcerskim odznaczeniem jest Krzyż " Za Zasługi dla ZHP" (ma on trzy stopnie: brązwy, srebrny i złoty)

ODZNAKI HONOROWE
Odznaki honorowe przypina się nad prawą kieszenią koszuli mundurowej. Do noszenia odznaki honorowej uprawnia odpowiedni dokument nadania lub wpis do książeczki.

ODZNAKI PAMIĄTKOWE I OKOLICZNOŚCIOWE
Na patce prawej kieszeni koszuli munduru można umieścić pozostałe odznaki - przeważnie o charakterze pamiatkowym i okolicznościowym.

PLAKIETKI OKOLICZNOŚCIOWE
Plakietki okolicznościowe w postaci paska nosi się na nad wszyciem patki prawej kieszeni koszuli munduru. Inne plakietki kolicznościowe umieszcza się na prawej kieszeni.

ODZNAKI NOSZONE NA PASKU
Na skórzanym pasku zamocowanym do guzika prawej kieszeni koszuli munduru przypina się odznakę "Ratownik ZHP". W podobny sposób instruktorzy noszą odznakę kadry kształcącej, również na pasku instruktorzy pracujący z zuchami umieszczają znaczek zucha.

OZNAKA ŻAŁOBY
Oznaką żałoby narodowej lub wewnętrznej żałoby ZHP jest czarna wstążka noszona na Krzyżu Harcerskim.

Oznaki stopni Instruktorskich

Stopnie instruktorskie oznaczają podkładki noszone pod krzyżem :
- przewdonik, przewodniczka (pwd.) - granatowa
- podharcmistrz, podharcmistrzyni (phm.) - zielona
- harcmistrz, harcmistrzyni (hm.) - czerwona
Ponadto instruktorzy mogą nosić na lewym rękawie mundur, w połowie ramienia - naszytą lilijkę w kolorze podkładki

Sprawności Harcerskie

Sprawności harcerskie oznaczają haftowane krążki o średnicy 30 mm. Nosi się je na prawym rękawie munduru powyżej łokcia, przyszyte po trzy w rzędzie, w odległości ok. 0,5 cm od siebie. Sprawności jedno-, dwu- i trzygwiazdkowe, tworzące jeden ciąg tematyczny (np.higienista* sanitariusz**, ratownik***) maja w większości przypadków taki sam znak graficzny. Poziom trudności oznaczany jest odpowiednim kolorem obwódki znaczka sprawności :
- sprawności jednogwiazdkowe - granatowa
- sprawności dwugwiazdkowe - zielona
- sprawności trzygwiazdkowe - czerwona
- sprawności misztrzowskie - czarna
Każda sprawność składa się z wymagań dotyczących poznania lub zrozumienia określonej dziedziny oraz z zadań umożliwiających ćwiczenie, sprawdzanie i zaprezentowanie konkretnych umiejetności. Podstawowy zestaw, zatwierdzony przez Główną Kwaterę ZHP, zawiera wymagania sprawności dotyczącyh tradycyjnych obszarów harcerskiego działania, odpowiadającyh na wyzwania współczesnego życia, rozwijających najpopularniejsze dziedziny zainteresowań harcerek i harcerzy.
Harcerka i harcerz zdobywają sprawności indywidualnie, działając w zastępie i drużynie. W czasie zdobywania sprawności powinni korzystać z pomocy fachowców, książek, czasopism i Internetu.
CZUWAJ ! :) 

 

Oznaki stopni harcerskich i ich idea

 PRÓBA HARCERKI I HARCERZA
Stara się zasłużyć na miano harcerza/harcerki. Chce poznać harcerstwo i dostosować się do jego wymagań, określonych w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Chce uczestniczyć w życiu zastępu i drużyny.
OCHOTNICZKA I MŁODZIK
Poznaje smak harcerskiej przygody. W swoim postanowieniu kieruje się Prawem Harcerskim. Pamięta o codziennym dobrym uczynku. Chętnie zdobywa nowe wiadomości i umiejętności przydatne w zastępie, drużynie, domu i szkole. Jest zaradna/zaradny, dzielna/dzielny i pogodna/pogodny.
TROPICIELKA I WYWIADOWCA
Przestrzega Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego w codziennym życiu. Zdobywa harcerska wiedzę i doskonali umiejętności  z różnych dziedzin. Tropi sytuacje, w których może być pożyteczna/pożyteczny. Ćwiczy swoją spostrzegawczość i sprawność. Aktywnie uczestniczy w zadaniach zastępu i drużyny.
PIONIERKA I ODKRYWCA
Ocenia siebie i swoje postępowanie, odwołując się do Prawa Harcerskiego. Potrafi radzić sobie w różnych sytuacjach. Można na niej/nim polegać. Jest uczynna/uczynny, odważna/odważny, samodzielna /samodzielny. Wywiązuje się z obowiązków wynikających z miejsca w drużynie.
SAMARYTANKA I ĆWIK
Poszukuje wzorów do naśladowania zgodnych z harcerskimi wartościami. Szuka sytuacji, w których może pomóc zgodnie z wyrażoną w Przyrzeczeniu szczerą wolą. Pracuje nad swoim charakterem. Poszukuje swoich zainteresowań i pasji. Rozwija je, zdobywając wiedzę i umiejętności w wybranych dziedzinach. Współtworzy życie drużyny.
HARCERKA ORLA I HARCERZ ORLI
Kierując się Prawem Harcerskim, buduje swój własny system wartości. Sama/sam wyznacza swoje cele. Wybiera swoją drogę życiową. Dąży do mistrzostwa w wybranych dziedzinach. Podejmuje wyzwania. Znajduje pole stałej służby.
HARCERKA RZECZPOSPOLITEJ I HARCERZ RZECZPOSPOLITEJ
Ma własny system wartości wynikający z Prawa Harcerskiego. Kieruje się nim we wszystkich aspektach swojego życia. Potrafi godzić pełnione przez siebie role, np. w rodzinie, w szkole, w pracy, w działalności społecznej. Osiąga mistrzostwo w wybranych dziedzinach aktywności. Jest świadomą obywatelką/ światowym obywatelem RP. Swoim życiem daje świadectwo o harcerstwie.


　


Stopnie harcerskie oznaczają paski (belki), krokiewki lub gwiazdki na naramiennikach:
- ochotniczka i młodzik - jeden pasek (belka)
- tropicielka i wywiadowca - dwa paski (belki)
- pionierka i odkrywca - jedna krokiewka
- samarytanka i ćwik - dwie krokiewki
- harcerka orla i harcerz orli - jedna gwiazdka
- harcerka Rzeczpospolitej i harcerz Rzeczpospolitej - dwie gwiazdki
Członkowie drużyn wodnych noszą opisane oznaczenia stopni na patkach umieszczonych z przodu munduru.

Stopnie można również oznaczać nabiciem na Krzyżu harcerskim:
-pionierka i odkrywca - srebrna lilijka
- samarytanka i ćwik - złota lilijka
- harcerka orla i harcerz orli - złota lilijka i złoty okrąg
- harcerka Rzeczpospolitej i harcerz Rzeczpospolitej - złota lilijka, złoty okrąg i złoty wieniec.

c.d. symbolika

Symbolika Lilijki

 

SZCZEGÓŁOWA SYMBOLIKA LILIJKI

Lilijka wzorowana jest na igle magnetycznej kompasu, która wyznacza północ, a dla harcerza właściwą drogę.

Na ramionach lilijki widnieje napis "ONC" :
-"O" - ojczyzna
-"N" - nauka
- "C" - cnota

Krąg i węzeł na lilijce oznacza dążenie do doskonałości i wspólnotę harcerzy .
Trzy części lilijki oznaczają trzy części Przyrzeczenia Skautowego.
ZHP , znajdujące się na lilijce oznacza Związek Harcerstwa Polskiego.

 

 

WOSM I WAGGGS

Plakietkę z koniczynką, emblemat przynależności do WAGGGS, harcerki noszą na środku lewej kieszeni munduru. Harcerze umieszczają w tym miejscu plakietkę z lilijką, emblemat przynależności do WOSM.

WAGGGS- World Association of Girl Guides and Girl Scouts - Światowe Stowarzyszenie Przewodniczek i Skautek

Złota koniczyna na jasnoniebieskim tle symbolizuje słońce, które świeci nad wszystkimi dziećmi świata. Trzy listki oznaczają trzy części Przyrzeczenia Skautowego, wyrażąjącego gotowość do służby Bogu i Ojczyźnie, służby ludziom i przestrzegania Prawa Skautowego. Dolna część łodyżki symbolizuje płomień miłości do człowieka, żyłka skierowana w górę oznacza igłę kompasu wskazującą drogę, a dwie gwiazdki - Prawo i Przyrzeczenie.

WOSM- World Association of the Scout Movement - Światowa Organizacja Ruchu Skautowego

Lilijka to dawny symbol rycerski, jej kolor - biel - oznacza czystość. Purpura to kolor królewski. Krąg i węzeł oznaczają odpowiednio dążenie do doskonałości i bratnią wspólnotę skautów. Dwie gwiazdki oznaczają Prawo i Przyrzeczenie Skautowe. Trzy części lilijki to trzy części Przyrzeczenia Skautowego: gotowośc do służby Bogu i Ojczyźnie, do służby ludziom i przestrzegania Prawa Skautowego. Na środkowej części znajduje się igła kompasu, mająca zawsze wskazywać skautowi właściwą drogę.


Czuwaj ! :)

 

 

Witajcie ! :)
Mam do was prośbę, jeśli stwierdzicie, że na blogu z danej dziedziny harcerskiej jest za mało informacji, proszę o napisanie tego choćby w komentarzach :)
Czuwaj ! :D

Symbolika

Krzyż harcerski

Najważniejsza odznaką noszoną na koszuli mundurowej ZHP jest Krzyż Harcerski - nie nosi się go na ubraniu cywilnym (na którym można umieścić jego miniaturkę).
Tradycyjna lilijka umieszczana jest na nakryciu głowy, a harcerki i harcerze w okresie próbnym wpinają ją w miejsce Krzyża Harcerskiego. Harcerze specjalności wodnej noszą na nakryciach głowy lilijkę połączoną z kotwicą.

SZCZEGÓŁOWA SYMBOLIKA KRZYŻA HARCERSKIEGO

Krzyż Harcerski zaprojektował w 1912 roku ks. Kazimierz Lutosławski wzorując go na najwyższym polskim odznaczeniu wojskowym - Krzyżu Virtuti Militari. Wg "Regulaminu Odznak i Oznak" jest odznaką organizacyjną harcerzy i instruktorów. Krzyż Harcerski nosi się 2 cm nad lewą kieszenią munduru (choć lepiej twierdzić, że nosi się go na sercu). Prawo noszenia Krzyża Harcerskiego zyskuje się przy złożeniu Przyrzeczenia Harcerskiego.

Krąg – symbol doskonałości, do jakiej dąży harcerska rodzina. Niektórzy twierdzą, że jest to też symbol harcerskiego kręgu, w którym wszyscy są równi i panują braterskie relacje.

Lilijka – symbol czystości , nawiązujący też do wskazującej drogę igły kompasu

Promienie – biegnące od lilijki oznaczają dążenie harcerstwa do promieniowania na cały świat wartościami, radością, dobrem. Oznaczają one także wszechstronność rozwoju harcerskiego.

Węzeł na wieńcu - węzeł na chuście ma przypominać o obowiązku wypełnienia przynajmniej jednego dobrego uczynku dziennie

Wieniec z liści dębowych – liście dębowe od dawien dawna symbolizują męstwo i odwagę.

Wieniec z liści lauru – liście laurowe są symbolem zwycięstwa

Ziarenka piasku – ramiona krzyża harcerskiego wypełnione są ziarenkami piasku, które symbolizują liczną rodzinę harcerską; (Ile ziarenek piasku na plaży, ile gwiazd na niebie, tylu harcerzy na świecie

Puste miejsce – pomiędzy ziarenkami piasku pozostawione jest miejsce, które symbolizuje, że jest jeszcze miejsce dla nowych harcerzy

Ramię lilijki wskazujące północ – igła w kompasie harcerza.

Hasło "Czuwaj" – tradycyjne pozdrowienie harcerskie, które przypomina harcerzowi, że powinien być zawsze gotowy do służby Bogu i Polsce oraz czujny

Ramiona Krzyża Harcerskiego -cztery strony świata

Dwie gwiazdki na lilijce – Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie, bądź czujne oczy skauta

Dwie oliwki - dwie wojny światowe
Trzy żołędzie - trzy rozbiory polski

 

 

 

Chusta Harcerska

 Chusta harcerska ma kształt trójkąta o wymiarach 70 cm x 70 cm x 100 cm. Cła druzyna nosi chusty w tym samym kolorze (chusty moga być jedno- lub dwubarwne). Nosi sie je pod kołnierzem munduru, spięte suwakiem lub związane. W niektórych drużynach haftuje się na chuście emblemt drużyny lub obszywa jej brzegi kolorową tasiemką. Do koszulek, swetrów, bluz itp. chusty nosi się bezpośrednio na szyi.

Pas Harcerski

Może być skórzany lub parciany (carny dla harcerek i zielony dla harcerzy), spinany jest metalową klamrą z napisem ZHP. Na klamrze umieszczony jest również wieniec z liści dębowych i laurowych. Przy spódnicach lub spodniach mundurowych pas noszony jest w szlufkach.

Uzupełniające elementy umundurowania

 

Jako wierzchnie okrycie drużyny mogą przyjąć swetry, dresy, kurtki lub inne okrycia przeciwdeszczowe z emblematami harcerskimi. Jako strój organizacyjny w wielu drużynach nosi się koszulki typu T-shirt lub polo z wyhaftowanym (nadrukowanym) emblematem (numerem i nazwą drżyny) albo logo ZHP. Niektóre środowiska uzupełniają umundurowanie o tzw. wywyijki, noszone oprócz getrów do spódnic i krótkich spodni.

Już następny post z serii : Symbolika ! :) Czuwaj !

Umundurowanie

Mundur Harcerki

Harcerki noszą jasnoszarą koszulę mundurową wpuszczoną w nieco ciemniejszą szarą spódnicę. Długie rękawy koszuli - zgodnie ze starym zwyczajem często podwija się powyżej łokci -(na znak gotowości do działania). Koszula ma dwie kieszenie z patkami, zapinane na guziki. Na patce lewej kieszeni wyhawtowane jest logo ZHP i mały prostokąt w barwach narodowych. Na naramnikach znajdują się naszywki (pagony) w barwach drużyny, numer drużyny i oznaczenia stopni harcerskich. Spódnica mundurowa sięga przed kolana, ma dwie nakładane kieszenie i kryte zapiecie z boku. Spódnicę mogą zastąpić długie spodnie (oliwkowe,czarne,granatowe) lub krótkie spodenki - szare lub czarne (jednakowe w całej drużynie), szyte według wzoru ZHP. Dodatkowo wędrowniczki podczas uroczystych okazji mogą nosić szare galowe spódnice ( bez kieszeni) lub szare galowe spodnie. Mundur harcerski spina pas z klamrą ZHP- skórzany lub parciany (czarny). Umundurowanie uzupełnia chusta w barwach drużyny.
Nakrycie głowy harcerki to (jednakowe w całej drużynie):
- beret w kolorze przyjętym przez drużynę
- szara furażerka
- szara rogatywka
-miękki kapelusz według wzoru ZHP
-szary ub zielony kapelusz typu skautowego
Na nakryciu głowy harcerki noszą srebrną lilijkę. Do spódnicy i krótkich spodni harcerki zakładają getry lub skarpety (zwyczaj noszenia getrów lub skarpet ma swoją praktyczną przyczyne - ochraniają do kolan nogi w czasie wędrówek).
Do munduru nosi się obowie typu sportowego lub turystycznego najlepiej jednolite w całej drużynie.

Mundur Harcerza

 

Harcerze noszą jasnozieloną koszulę mundurową wpuszczoną w nieco ciemniejsze zielone krótkie spodnie. Długie rękawy koszuli - zgodnie ze starym zwyczajem często podwija się powyżej łokci -(na znak gotowości do działania). Koszula ma dwie kieszenie z patkami, zapinane na guziki. Na patce lewej kieszeni wyhawtowane jest logo ZHP i mały prostokąt w barwach narodowych. Na naramnikach znajdują się naszywki (pagony) w barwach drużyny, numer drużyny i oznaczenia stopni harcerskich. Krótkie spodnie mundurowe maja nogawki długości nieco powyżej kolan. Przy spodniach nosi się zawsze pas harcerski - skórzany lub parciany ( zielony). Harcerze mogą równieżnosić długie spodnie w kolorze zielonym,granatowym lub czarnym. Dodatkowo wędrownicy podczas uroczystych okazji mogą nosić spodnie galowe według wzoru ZHP. Do munduru zawsze nosi sie chustę w barwach drużyny.
Nakryie głowy harcerz to (jednakowe w całej drużynie) :
- czapka rogatywka
- beret w kolorze jednolitym dla drużyny
- miękki zielony kapelusz według wzoru ZHP
- kapelusz skautowy w kolorze khaki
- zielona furażerka
Na nakryciu głowy harcerze noszą srebrną lilijkę. Do krótkich spodni harcerze zakładają getry lub skarpety (zwyczaj noszenia getrów lub skarpet ma swoją praktyczną przyczyne - ochraniają do kolan nogi w czasie wędrówek).
Do munduru nosi się obowie typu sportowego lub turystycznego najlepiej jednolite w całej drużynie.

Już jutro ciąg dalszy umundurowania. CZUWAJ ! :)

Mamy prawa i obowiązki

NASZE PRAWA
1. Możemy brać udział w wszystkich formach pracy harcerskiej oraz uczestniczyć w życiu drużyny, czyli wybierać i wykonywać zadania w swoim zastępie i swojej drużynie.
2. Możemy wypowiadać się w sprawach dotyczących ZHP - to nasza organizacja, nasza drużyna, nasz zastęp, decydujemy o tym, co robimy, tworzymy tradycje oraz wizerunek ZHP w oczach innych.
3. Wolno nam nosić mundur i odznaki organizacyjne - oznaczenie stopni i sprawności umieszczone na mundurze mówią o naszych umiejętnościach i dokonaniach. Mundur to także informacja dla innych : jestem harcerzem, można na mnie liczyć w potrzebie.
4. Możemy korzystać z urządzeń, sprzętu, baz i ośrodków harcerskich - są dorobkiem poprzednich pokoleń harcerek i harcerzy. To, co my pozostawiamy będzie służyło naszym następcą.


NASZE OBOWIĄZKI
1. Dbamy o dobro ZHP, kierujemy się Prawem oraz Przyrzeczeniem Harcerskim, czyli postępujemy tak, aby być w zgodzie z harcerskimi wartościami.
2. Bierzemy czynny udział w życiu ZHP i należymy do drużyny harcerskiej, starszo harcerskiej, wędrowniczej lub wielopoziomowej - uczestniczymy systematycznie w jej pracy.
3. Stosujemy się do postanowień Statutu ZHP, który jest najważniejszym dokumentem w naszej organizacji. Statut to harcerska konstytucja, określająca zasady działania podstawowe cele i formy pracy, strukturę i sposób zarządzania naszym związkiem.
4. Opłacamy składki członkowskie - to wyraz więzi z naszą organizacją, sposób pomnażania jej majątku.

 

 

Jak zbudowana jest nasza organizacja

Duża organizacja , jaka jest ZHP, posiada hierarchicznie zbudowaną strukturę, która umozliwia jej sprawne funkcjonowanie.
1. Podstawowe jednostki organizacyjne w ZHP to gromady zuchowe i drużyny harcerskie, straszoharcerskie, wędrownicze lub wielopoziomowe. Gromady zuchowe dzielą się na szóstki (to ułatwia zabawę na zbiórce gromady). Drużyny mają swój wewnetrzny podział na zastępy. Zastepy odbywaja zbiórki, wykonują zadania, mają własne nazwy, zwyczaje i obrzędy. Do podstawoych jednostek ZHP zaliczay także kręgi (instruktorskie, akademickie,seniorów.) Drużyny i kręgi działające w jednym środowisku mogą się łączyć w związki drużyn (np.gimnne) lub szczepy (np. skuiające druzyny z jednej szkoły lub osiedla.
2. Gromady, dużyny i kręgi oraz inne jednostki organizacyjne działające na okreslonym terytorium tworzą hufiec. Hufiec swoim zasiegiem obejmuje co najmniej gminę lub dzielnicę w dużym mieście, a często powiat lub nawet kilka powiatów. Do obowiązków komendanta hufca należy m.in. mianowane drużynowych, powoływanie i rozwiązywanie gromad i drużyn.
3. Hufiec z terenu jednego województwa twrzą chorągiew. Każda chorągiew ZHP ma osobowość prawną. Pozwala to poszczególnym choragwiom, tak jak całemu stowarzyszeniu noszącemu nazwę Związek Harcerstwa Polskiego, m.in. wystepowac o granty, zarządzać majątkiem, jakim są bazy obozowei ośrodki, organizować wakacyjny wyoczynek dla dzieci i młodzieży. Komendant Chorągwi wydaje rozkazy, mianuje instruktorów na funkcje w komendzie chorągwi, odpowiada za mająteki rozliczenia fnansowe, kieruje komendą chorągwi.
4. Związkiem, a więc wszytskimi jednostkami - drużynami, hufcami, chorągwiami - zarządza naczelnik ZHP. Wydaje rozkazy, mianuje instruktorów Głównej Kwatery, kietuje bieżącymi sprawami organizacji. Wprowadza regulaminy i instrukcje, reprezentuje związek, a przy pomocy skarbnika ZHP zarządza także jego majatkiem. Naczelnik ZHP kieruje Główną Kwaterą ZHP, która ma siedzibę w Warszawie.
5. Przewodniczący ZHP stoi na straży jedności, zasad ideowych i tradycji ZHP, kieruje pracami Rady Naczelnej ZHP i także reprezentuje związek na zewnątrz. Przewodniczacy nie wydaje rozkazów ani nie zarządza organizacjąna bieżąco.

 

 

 

 

Mam nadzieję, że jak na razie podoba się wam ten blog i informacje na nim zawarte są dla was przydatne. Jeśli cos jest nie tak , bądź waszym zdaniem wiedzy z historii, która została zakończona było za mało , śmiało piszcie, a ja postaram się to zmienić.
Już jutro m.in. nasze prawa i obowiązki , CZUWAJ ! :)

Trzy ważne postacie w harcerstwie Polskim

Andrzej Małkowski

Andrzej Małkowski (1888-1919) - był twórcą polskiego skautingu, a wcześniej działaczem organizacji niepodległościowej. Redagował wychodzącego we Lwowie "Skauta". W 1913r. zamieszkał wraz z żoną Olgą w Zakopanem, tworząc tam silny ruch harcerski. W 1914r.wydał książkę "Jak skauci pracują". W tym też roku wstąpił do Legionów Polskich. Opuścił je po odmowie złożenia przysięgi na wierność cesarzowi austriackiemu. Powrócił do Zakopanego i wspólnie z żoną planował zbrojne wystąpienie przeciwko zaborcom. Przy pomocy zakopiańskich skautów przygotował się do niego, gromadząc broń i ukrywając ją w górach. Zagrożony aresztowaniem, razem z Olgą na początku 1915 r. opuścił Zakopane i po krótkim pobycie w Europie wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam organizował wśród Polonii drużyny harcerskie. Zaciągnął się do armii kanadyjskiej, z którą przybył do Europy. We Francji wstąpił do armii gen. J. Hallera.

 

Olga Drahonowska - Małkowska

Olga Drahonowska - Małkowska ( 1888-1979) - należała do Towarzystwa Gimnastycznego ''Sokół'', była działaczką ''Zarzewia'' i ''Eleusis'', została współtwórczynią harcerstwa żeńskiego, drużynową III Lwowskiej Drużyny i. Emilii Plater i weszła w skład Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie. W okresie międzywojennym kierowała założoną przez siebie Harcerską Szkołą Pracy w Sromowcach Wyżnych w Pieninach, znaną jako "Cisowy Dworek". Była czynną działaczką ruchu skautowego, członkinią Światowego Komitetu Skautek. W czasie II Wojny Światowej znalazła się w Wielkiej Brytanii, gdzie prowadziła szkołę dla polskich dzieci i pełniła funkcję przewodniczącej Tymczasowego Komitetu Harcerskiego ( później Komitetu Naczelnego ZHP na czas wojny). W 1961r. wróciła do Polski. Ostatnie lata życia spędziła w Zakopanem. Zmarła 15 stycznia 1979r. w 60 rocznicę śmierci Andrzeja. Mogiła Olgi, a także symboliczny grób Andrzeja Małkowskiego znajdują się na zakopiańskim cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.

Aleksander Kamiński

Aleksander Kamiński (1903-1978) - swoją harcerską pracę w dużej mierze poświęcił stworzeniu ruchu zuchowego, odmiennego od skautowych "wilcząt" (podstawą zuchowania stała się zabawa tematyczna nawiązująca do spraw biskich polskiemu dziecku). W czasie II Wojny Światowej redagował "Biuletyn Informacyjny" - największe pismo konspiracyjne. Kierował również podziemną organizacją "Wawer" i współpracował z kierownictwem Szarych Szeregów. Po wojnie włączył się w odbudowę ZHP. Z powodu swoich przekonań został odsunięty od pracy w harcerstwie (1947r.). W grudniu 1956 r. był jednym z pomysłodawców i realizatorów idei odrodzenia harcerstwa. Podczas Zjazdu Łódzkiego został wybrany na przewodniczącego Naczelnej Rady Harcerskiej. Aleksander Kamiński był historykiem i pedagogiem, zajmował się pedagogiką społeczną. Zasłynął jako autor opowieści z życia konspiracyjnego harcerstwa "Kamienie na Szaniec", a także zuchowej trylogii : "Antek Cwaniak", "Książka wodza zuchów", " Krąg rady" oraz biografii pt.; "Andrzej Małkowski".

HISTORIA HARCERSTWA c.d.

Skauting Polski, w czasie I Wojny Światowej

 

Mobilizacja do armii państw zaborczych i wstąpienie do Legionów Polskich wielu starszych skautów spowodowało osłabienie pracy drużyn. Szybciej niż gdzie indziej odrodziły się drużyny na ziemich dawnego zaboru rosyjskiego, które znalazły sie w zależnym od Niemiec i Austro-Węgier Królestwie Polskim. Nowy okupant chcąc zjednać sobie Polaków, pozwolił tu  na ujawnienie harcerstwa. Wobec spodziewanego końca wojny już w dniach 1-2 listopada w Lublinie, na zjeździe przedstawicieli organizacji skautowych z terenów trzech byłych zaborów powołano zjednoczony Związek Harcerstwa Polskiego. Kilka lat po zakończeniu I Wojny Światowej toczyły sie jeszcze walki o kształt granic państwa polskiego. Harcerki i harcerze uczestniczyli w bojach o Lwów i wojnie polsko-ukraińskiej, powstaniu wielkopolskim i powstaniach śląskich. Podczas wojny polsko-bolszewickiej brali udział w walkach na froncie i służbie pomocniczej.

　

　

Harcerstwo w II Wojnie Światowej

We wrześniu 1939r. większość dorosłych harcerzy i instruktorów walczyła w oddziałach wojskowych, a ich funkcje w drużynach, hufcach i chorągwiach zajęli młodsi. Harcerki i harcerze opiekowali się rannymi żołnierzami, byli gońcami i łącznikami wojskowymi, pełnili dyżury na dworcach kolejowych, opiekując sie uchodźcami prybywającymi z zajmowanych przez wroga terenów. 27 września 1939r. zapadła decyzja o przejściu ZHP do konspiracji. W ten sposób powstały Szare Szeregi. Naczelnikami Szarych Szeregów byli :
- Florian Marciniak
- Stanisław Broniewski "Orsza"
- Leon Marszałek
Do najsłynniejszych działań bojowych Szarych Szeregów należy Akcja pod Arsenałem, przeprowadzona w Warszawie 26 marca 1943r. W histori, nie tylko harcerskiej, znalazły sie imiona :
- "Zośka" - Tadeusz Zawadzki
- "Alek" - Maciej Aleksy Dawidowski
- "Rudy" - Jan Bytnar

Przyrzeczenie Harcerskie uzupełniła w Szarych Szeregach rota:
Ślubuję na twoje ręce pełnić służbę w Szarych Szeregach, tajemnic organizacyjnych dochować, do rozkazów służbowych się stosować, nie cofnąć sie przed ofiarą życia.

Szare Szeregi organizowały i przeprowadzały wiele akcji sabotażowych m.in. odbijanie pociągów, malowanie na ścianach kin tekstów "Tylko świnie siedza w kinie" - co miało zniechęcić Polaków do chodzenia do kin, w których puszczane były niemieckie filmy, malowanie na murach znaku "Polski Walczącej", "Żółwia" - który był symbolem tego ,aby Polacy pracowali wolno dla niemca, zadymiali również niemieckie sklepy z mięsem, w których tylko niemcy mogli kupować tanie i dobre mięso, i wiele innych akcji sabotażowych.

Szare Szeregi wysławiały się hasłem : "Dziś, jutro, pojutrze." , co oznaczało :
- "DZIŚ"- okres okupacji i przygotowanie do powstania
-"JUTRO"- otwarta walka zbrojna z okupantem, powstanie
-''POJUTRZE''- praca w wolnej Polsce

Od końca 1942r. Szare Szeregi pracowały w trzech grupach wiekowych:
~ "Zawiszacy" - harcerze w wieku 12-15 lat
~ "Bojowe szkoły" - chłopcy w wieku 15-18 lat
~ "Grupy szturmowe" - chłopcy, którzy ukończyli 18 lat

Harcerstwo żeńskie również przeszło do konspiracji, zachowując władze i strukturę powołanego przed wojną Pogotowia Harcerek. Dlatego dziewczęta z ZHP tej nazwy używały także dla swej działalności konspiracyjnej, obok przyjętych później kryptonimów: Związek Koniczyn i Bądź gotów (jednak często dla określenia całej konspiracji używa się nazwy Szare Szeregi). Harcerze i harcerki walczyli w powstaniu warszawskim. Zawiszacy byli listonoszami Harcerskiej Poczty Polowej i łącznikami, kanałami przenoszącymi meldunki. Harcerskie bataliony "Zośka" i "Parasol" należały do najwaleczniejszych oddziałów powstańczych. Harcerki były w tym czasie sanitariuszkami i łącznikam, opiekowały się dziećmi i rannymi.

Struktura w Szarych Szeregach :
Pasieka - główna kwatera
ule - chorągwie
roje - hufce
rodziny - drużyny
pszczoły - zastępy
Jutro ciąg dalszy historii, a następnie coś więcej o naszej organizacji w XXI w. :)
CZUWAJ ! :D

HISTORIA HARCERSTWA c.d.

Harcerstwo w Polsce, Andrzej Małkowski

Informacje o skautingu dotarły na ziemie polskie w publikacjach prasowych już w 1909r. Skautingiem zainteresowały się działające pod zaborami organizacje, kształtujące patriotyczne postawy młodych Polaków: Związek Polskich Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" (krzewiących kulturę fizyczną), Organizacja Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie" (przygotowującado zbrojnej walki o niepodległość) oraz organizacja abstynencka "Eleusis". W 1910r. w Krakowie powstał zastęp "Kruków" wzorujący się na zasadach skautingu. W tym czasie Andrzej Małkowski tłumaczył na język polski książkę R. Baden-Powella " Scauting for Boys" - tytuł tłumaczenia opublikowanego w 1911r. brzmiał " Skauting jako system wychowania młodzieży".



( co do wyżej zaznaczonego fragmentu) !
Andzrzej Małkowski za karę wydaną przez Mieczysława Neugebeuera, za spóźnienie się na zajęcia konspiracyjnego wojskowego kursu dowódców, miał za zadanie przetłumaczyć wyżej wspomnianą książkę na język polski. Jednak Andrzej Małkowski nie wziął na poważnie wydanego raportu karnego i Mieczysław Neugebauer tracąc cierpliwość sprawę skierował do sądu wybranego przez kurs instruktorski Polskiego Związku Wojskowego. Jako rehabilitację Sąd nakazał żołnierzowi nr 14 (A.Małkowski) przetłumaczenie książki "Scauting for Boys" do 15 kwietnia 1911r. i nadesłania tegoż na ręce dziesiętnika nr 18.
Póżnym wieczorem, leżąc na kanapie w swoim "domowym areszcie", zaczął Andrzej Małkowski uważnie czytać książkę. Po godzinie był nią pochłonięty. Na chwilę wstrzymał oddech . Synteza! Walka o niepodległość, Polski plus skauting - to synteza !



22 maja 1915r. we Lwowie ukazał się rozkaz Naczelnej Komendy Skautwej (podpisany przez Andrzeja Małkowskiego) zatwierdzający powstanie przy "Sokole" czterech drużyn ( w tym jednej żeńskiej) o charakterze skautowej. Od października 1911r. wychodziło we Lwowie czasopismo"Skaut". Idea skautingu rozprzestrzeniła się w zaborach rosyjskim i pruskim, gdzie warunki działania były znacznie trudniejsze niż w zaborze austriackim. Tam patriotyczna praca skautowa wymagała dużo większej konspiracji przed zaborcami. W lipcu 1913r. na III Wszechbrystyjskim Zlocie w Birminaham wystąpiła rprezentacja skautowa z trzch zaborów - mimo państw zaborczych.

Andrzej Małkowski ur. 30 listopada 1888r.
zm. 15/16 stycznia 1919r.

 

HISTORIA HARCERSTWA

Baden Powell - Twórca Skautingu

Robert Baden- Powell, twórca skautingu, był oficerem armii brytyjskiej, doskonałym dowódcą, a przy tym pisarzem pedagogiem i świetnym rysownikiem. W 1907 r. Baden-Powell zorganizował pierwszy obóz dla chłopców na wyspie Brownsea. W 1908 r. - wydał książkę "Skauting for Boys", w której przedstawił ideę i podstawowe zasady skautingu. Po pierwszym obozie skautowym, na którym chłopcy złożyli przyrzeczenie harcerskie, skauting rozwijał się  błyskawicznie, ogarnął całą Anglię, a wkrótce niemal cały świat. Nowym ruchem zainteresowały się również dziewczęta. Do pracy skautowej włączyła się również żona Baden - Powella, Olave. W 1920 r. gen. Robert Baden-Powell ( przez wszystkie organizacje skautowe) otrzymał tytuł Naczelnego Skauta Świata. Twórca skautingu zmarł w 1941r. w Kenii, gdzie spędził ostatnie lata życia. W pożegnalnym liście do wszystkich skautów napisał : "Spróbujcie pozostawić świat trochę lepszym niż go zastaliście. "
Równolegle do ruchu zapoczątkowanego przez Baden-Powella w Stanach Zjednoczonych rozwijała się organizacja Woodcraft Indians, czerpiąca swoje zasady i styl działania z życia Indian i ludzi puszczy. Później jej założyciel, Ernest Thompson Seton przyłączył się do ruchu i organizacji amerykańskich skautów. To jemu właśnie zawdzięczamy tradycje puszczańskie w skautingu, bogata obrzędowość związaną z ogniem i kształcenie umiejętności życia w zgodzie z przyrodą.
                                            

                         Robert Baden-Powell ur. 22 lutego 1857r.

                                                             zm. 8 stycznia 1941r.

Już jutro c.d. historii harcerstwa..... :)

CZUWAJ !!!

Czuwaj ! i Witaj !

Czuwaj !
Chciałabym pokierować ten blog do wszystkich harcerzy i nawet osób, które nimi nie są.
Jestem Ewelina i w harcerstwie działam już ponad 4 lata. Aktualnie mam stopień pionierki, a blog ten umożliwi mi zdanie kolejnego punktu na próbie samarytanki.
Już niedługo na blogu znajdować się będą najważniejsze informacje dotyczące harcerstwa i charakteryzowane będą tutaj wszystkie dziedziny harcerskie.
W Internecie znajduje się wiele informacji dotyczących harcerstwa, a tu w prosty i szybki sposób znajdziesz wszystko dotyczące tej organizacji !
Zapraszam do obserwowania i oglądania bloga :)
Czuwaj.